เคล็ดลับพื้นฐานและวิธีการฝึกสุนัข

02 ธรรมชาติของสุนัข

ธรรมชาติของสุนัขมีเพียงสามสิ่งเท่านั้น: อาณาเขต คู่ครอง และอาหาร

อาณาเขต: สุนัขหลายตัวดุร้ายที่บ้าน แต่จะเงียบมากเมื่อออกไปข้างนอก เพราะพวกเขาเข้าใจว่ามีเพียงบ้านเท่านั้นที่เป็นอาณาเขตของตน เมื่อสุนัขตัวผู้ออกไปข้างนอกก็จะฉี่ทุกที่เพียงเล็กน้อยเท่านั้นเพื่อส่งกลิ่นเพื่อประกาศว่านี่คืออาณาเขตของเขา

คู่สมรส: การผสมพันธุ์เป็นธรรมชาติของสัตว์ เมื่อสุนัขแปลก ๆ สองตัวมาพบกัน พวกมันจะต้องสูดดมกันเสมอเพื่อดูว่าพวกมันเป็นเพศตรงข้าม พวกมันมีสัญชาตญาณหรือไม่ และพวกมันสามารถมีเพศสัมพันธ์ได้หรือไม่ (สุนัขตัวผู้สามารถผสมพันธุ์ได้ตลอดเวลา สุนัขตัวเมียจะผสมพันธุ์ปีละสองครั้ง อย่าหวงโอกาสปีละสองครั้งได้ไหม...)

อาหาร: ทุกคนมีประสบการณ์นี้ หากคุณต้องการเข้าใกล้สุนัขที่บ้านเพื่อน การให้อาหารเป็นวิธีที่ง่ายที่สุด ถึงไม่กินแต่ก็อาจเข้าใจได้ว่าคุณไม่ได้ใจร้าย ในลักษณะเหล่านี้ อาหารยังเป็นเครื่องมือที่สะดวกและมีประสิทธิภาพที่สุดสำหรับการฝึกอบรมของเรา

03 สร้างกฎของคุณเอง

ไม่มีทางที่ถูกต้องแน่นอน เช่น บางครอบครัวอนุญาตให้นำสุนัขขึ้นโซฟาและในห้องนอนได้ ในขณะที่บางครอบครัวไม่อนุญาต กฎเหล่านี้เองก็ใช้ได้ แต่ละครอบครัวมีกฎที่แตกต่างกัน แต่เมื่อกฎถูกกำหนดแล้ว อย่าเปลี่ยนทั้งกลางวันและกลางคืน ถ้าวันนี้คุณมีความสุขก็ให้เขานั่งบนโซฟา แต่พรุ่งนี้คุณไม่มีความสุข ตรรกะ. แน่นอนว่าสำหรับคอร์กี้ ถึงแม้จะปล่อยให้มันดำเนินต่อไป มันก็อาจจะไม่ดำเนินต่อไป...

04 รหัสผ่าน

ตามที่กล่าวไว้ข้างต้น สุนัขไม่สามารถเข้าใจภาษาของมนุษย์ได้ แต่เราสามารถสร้างการตอบสนองแบบมีเงื่อนไขของสุนัขต่อรหัสผ่านและพฤติกรรมได้โดยการทำซ้ำรหัสผ่านพื้นฐานบางอย่าง เพื่อให้สุนัขสามารถดำเนินการเฉพาะเมื่อได้ยินรหัสผ่าน

รหัสผ่านแบ่งออกเป็นรหัสผ่านการกระทำและรหัสผ่านรางวัลและการลงโทษ ใช้คำที่สั้นและทรงพลังให้มากที่สุด รหัสผ่านการดำเนินการเช่น "ออกไป", "มานี่", "นั่งลง", "อย่าขยับ", "เงียบ"; "ไม่", "ดี", "ไม่" เมื่อกำหนดรหัสผ่านแล้ว อย่าเปลี่ยนรหัสผ่านตามต้องการ เฉพาะเมื่อสุนัขเข้าใจผิดรหัสผ่านและแก้ไขได้ยากเท่านั้น คุณสามารถเปลี่ยนรหัสผ่านและฝึกใหม่ได้

เมื่อออกรหัสผ่าน ร่างกายและการแสดงออกของเจ้าของควรให้ความร่วมมือด้วย ตัวอย่างเช่น เมื่อคุณออกคำสั่ง "มาที่นี่" คุณสามารถย่อตัวลง แบมือเป็นท่าทางต้อนรับ และพูดอย่างนุ่มนวลและอ่อนโยน เมื่อคุณออกคำสั่ง "อย่าขยับ" คุณสามารถผลักออกด้วยฝ่ามือเดียวด้วยน้ำเสียงที่หนักแน่นและจริงจัง

รหัสผ่านจำเป็นต้องได้รับการเสริมด้วยการทำซ้ำๆ มากมายในชีวิตประจำวัน อย่าคาดหวังที่จะทำให้เข้าใจได้ถ่องแท้หลังจากพูดไปไม่กี่ครั้ง

05 รางวัล

เมื่อสุนัขทำสิ่งที่ถูกต้อง เช่น การถ่ายอุจจาระแบบคงที่ และสามารถใช้ทักษะการลงได้สำเร็จ ให้รางวัลทันที ในเวลาเดียวกัน ใช้รหัสผ่าน "ดีเลิศ" และ "ดี" เพื่อชมเชย และลูบหัวสุนัขเพื่อชมเชย ปล่อยให้มันเข้าใจว่าสิ่งที่คุณทำอยู่ตอนนี้ = ทำถูกต้อง = ให้รางวัลกับมัน รางวัลอาจเป็นขนม ขนมโปรด ของเล่น ฯลฯ

06 การลงโทษ

เมื่อสุนัขทำอะไรผิด มันสามารถร่วมมือกับรหัสผ่านเช่น "ไม่" และ "ไม่" ด้วยน้ำเสียงที่เข้มงวดและมั่นคง มาตรการลงโทษที่ตรงกับรหัสผ่านแบ่งออกเป็นการลงโทษเชิงบวกและการลงโทษเชิงลบ:

การลงโทษเชิงบวก เช่น การดุด่า ตบก้นสุนัข และการกระทำอื่นๆ จะหยุดพฤติกรรมผิดๆ ที่สุนัขทำทันที เช่น กัดรองเท้าแตะ การเก็บถังขยะ เป็นต้น

การลงโทษเชิงลบคือการลบรางวัลที่สุนัขได้รับ เช่น การยกเลิกรางวัลของว่าง การเอาอาหารและของเล่นสุดโปรดของมันออกไป เมื่อทักษะบางอย่างที่เหมาะสมสำหรับการฝึกสุนัขยังไม่เสร็จสิ้น เช่น การฝึกลง หาก คุณทำผิด การยกเลิกรางวัล

หมายเหตุ: ① ห้ามลงโทษทางร่างกายที่โหดร้าย 2 ห้ามลงโทษโดยการตัดน้ำและอาหารออก 3. อย่าตะโกนใส่สุนัข ถึงมันจะหักคอ มันก็จะไม่เข้าใจ ④ อย่าเพิ่มการลงโทษในภายหลัง

07 จับกระแส

การเข้าใจสถานการณ์ปัจจุบันเป็นหลักการสำคัญของระบบการให้รางวัลและการลงโทษ ไม่ว่าจะให้รางวัลหรือลงโทษอะไรก็ตาม จะต้องปฏิบัติตามหลัก "จับตาสถานการณ์ปัจจุบัน" ให้รางวัลทันทีเมื่อถูก และลงโทษเมื่อทำผิด สุนัขจะเชื่อมโยงรางวัลและการลงโทษกับสิ่งที่เกิดขึ้นในขณะนี้เท่านั้น

ในตัวอย่างข้างต้น เมื่อเจ้าของไม่อยู่บ้านและมีสุนัขขี้อยู่ในห้องนั่งเล่น การลงโทษใดๆ จะไม่มีผลเนื่องจากเป็นการกระทำที่ล้าสมัย คุณทำได้เพียงทำความสะอาดห้องอย่างเงียบๆ เท่านั้น และคุณทำได้เพียงโทษตัวเองที่ปล่อยให้สุนัขเข้าออกได้อย่างอิสระก่อนที่มันจะเรียนรู้ที่จะถ่ายอุจจาระ ณ จุดที่กำหนด ในเวลานี้การทุบตีและดุมันไม่มีความหมายอื่นนอกจากการระบาย

08 สรุป

การฝึกอบรมทั้งหมด ไม่ว่าจะเป็นมารยาทหรือทักษะ เริ่มต้นขึ้นบนพื้นฐานของการตอบสนองแบบมีเงื่อนไขของรางวัลและการลงโทษ และในขณะเดียวกันก็ร่วมมือกับรหัสผ่านเพื่อเสริมสร้างรหัสผ่านในชีวิตครั้งแล้วครั้งเล่า